Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Ego vero isti, inquam, permitto. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Duo Reges: constructio interrete. Hoc tu nunc in illo probas. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.

Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus et a summa bonorum; Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Ut pulsi recurrant? Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus.
Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.
Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;

Bork: Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter.
Bork: Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.
Quid ergo?: Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.

Tollit definitiones, nihil de dividendo ac partiendo docet,
non quo modo efficiatur concludaturque ratio tradit, non qua
via captiosa solvantur ambigua distinguantur ostendit;

Quod quoniam in quo sit magna dissensio est, Carneadea nobis
adhibenda divisio est, qua noster Antiochus libenter uti
solet.

Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Poterat autem inpune;

Quae cum essent dicta, discessimus.
Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.
Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.
Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur.
Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.
Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros.